پرسشتان را مطرح کنید

خانه » کودکان و تربیت فرزندان » من و همسرم یک پسر داشتیم که قبل از اینکه دخترم بدنیا بیاید کوچکترین مشکلی با پسرم نداشتیم و حتی ذره ای ما را اذیت نکرده بود و همه چیزش مرتب بود از جمله اخلاقش-رفتارش-خوردنش -خوابیدنش -دستشویی رفتنش و… ولی از روزی که دخترم بدنیا آمده همه چیز عوض شده و تمام موارد بالا در پسرم بهم ریخته و بزرگترین مشکلی که ما با آن مواجه هستیم این است که پسرم خیلی خشن شده و در کلیۀ امور خشونت به خرج می دهد و پدرش ؛مادرش، خواهرش را می زند و دائم می گوید می زنم، میکشم، و اصلا اعصابش دائما خورد هست و داد میکشد جیغ می زند و کلا خیلی خشن شده است. و در ضمن من و مادرش تمام راه های ممکن را جهت اصلاح رفتارش امتحان کرده ایم مانند تشویق ، تنبیه ، قهر و محرومیت از دلبستگی هایش ولی هیچکدام کوچکترین تأثیری در رفتار او نداشته است. از شما خواهشمندم راه حلی برای اصلاح رفتار او برایم پیشنهاد دهید.
0 امتیاز
Vote Con!

من و همسرم یک پسر داشتیم که قبل از اینکه دخترم بدنیا بیاید کوچکترین مشکلی با پسرم نداشتیم و حتی ذره ای ما را اذیت نکرده بود و همه چیزش مرتب بود از جمله اخلاقش-رفتارش-خوردنش -خوابیدنش -دستشویی رفتنش و… ولی از روزی که دخترم بدنیا آمده همه چیز عوض شده و تمام موارد بالا در پسرم بهم ریخته و بزرگترین مشکلی که ما با آن مواجه هستیم این است که پسرم خیلی خشن شده و در کلیۀ امور خشونت به خرج می دهد و پدرش ؛مادرش، خواهرش را می زند و دائم می گوید می زنم، میکشم، و اصلا اعصابش دائما خورد هست و داد میکشد جیغ می زند و کلا خیلی خشن شده است. و در ضمن من و مادرش تمام راه های ممکن را جهت اصلاح رفتارش امتحان کرده ایم مانند تشویق ، تنبیه ، قهر و محرومیت از دلبستگی هایش ولی هیچکدام کوچکترین تأثیری در رفتار او نداشته است. از شما خواهشمندم راه حلی برای اصلاح رفتار او برایم پیشنهاد دهید.

رفتار خشن پسرم

من و همسرم یک پسر داشتیم که قبل از اینکه دخترم بدنیا بیاید کوچکترین مشکلی با پسرم نداشتیم و حتی ذره ای ما را اذیت نکرده بود و همه چیزش مرتب بود از جمله اخلاقش-رفتارش-خوردنش -خوابیدنش -دستشویی رفتنش و… ولی از روزی که دخترم بدنیا آمده همه چیز عوض شده و تمام موارد بالا در پسرم بهم ریخته و بزرگترین مشکلی که ما با آن مواجه هستیم این است که پسرم خیلی خشن شده و در کلیۀ امور خشونت به خرج می دهد و پدرش ؛مادرش، خواهرش را می زند و دائم می گوید می زنم، میکشم، و اصلا اعصابش دائما خورد هست و داد میکشد جیغ می زند و کلا خیلی خشن شده است. و در ضمن من و مادرش تمام راه های ممکن را جهت اصلاح رفتارش امتحان کرده ایم مانند تشویق ، تنبیه ، قهر و محرومیت از دلبستگی هایش ولی هیچکدام کوچکترین تأثیری در رفتار او نداشته است. از شما خواهشمندم راه حلی برای اصلاح رفتار او برایم پیشنهاد دهید.

توسط cgb_babak درکودکان و تربیت فرزندان · پاسخ 2623 روز 5 ساعت 24 دقیقه قبل

سوال: 1 پذیرفته شده: 0 ( 0% ) | امتیاز: 0

 

پاسخ (2)

  1. 0 votes

    با سلام
    در اینجا به ده شیوه مفید و سودمند اشاره می كنیم كه با به كار بستن آنها می توانید به راحتی فرزند اولتان را برای ورود بچه دوم آماده سازید.
    ۱)برنامه ای ترتیب دهید كه فرزند اولتان اوقات زیادی را با پدرش تنها باشد.
    باید بدانید كه اختلاف سنی خیلی كم ( كمتر از سه سال ) بین بچه ها، همیشه می تواند باعث به وجود آمدن برخوردها و اختلافاتی بین بچه ها شود، چرا كه هر دو نیاز شدید و فراوانی به توجه والدین دارند. پس، در صورتی كه اختلاف سن بین فرزند اولتان با فرزند دوم كمتر از سه سال است، اطمینان حاصل نمایید كه وقت كافی در اختیار بچه اول قرار می دهید تا او احساس كمبود پیدا نكند. به خصوص، او نیاز خواهد داشت كه اوقات زیادی را با پدرش به تنهایی به سر ببرد.
    ۲) كتابهای مربوط به اطفال شیرخواره و كوچك را برای فرزندتان بخوانید.
    حتی زمانی كه باردار و در انتظار ورود فرزند دومتان هستید، توجه، عشق و علاقه كامل و صددرصد شما معطوف به فرزند اولتان خواهد بود و همین به او كمك می كند كه خودش را با آن موقعیت جدید منطبق و سازگار سازد. كتابهایی را برایش بخوانید كه با به دنیا آمدن بچه های كوچك و اضافه شدن آنها به جمع خانواده مرتبط هستند و در مورد طفل داخل شكم تان با او صحبت كنید. گرچه، ممكن است فرزند اولتان، به طور كامل صحبت های شما را درك نكند. ولی به این شكل، اطلاعات لازم را كسب می كند و در رابطه با ورود بچه جدید به خانواده توجیه و آماده می شود.
    ۳)زمان تغییر دادن ها را به طور متناوب تنظیم كنید.
    اگر لازم می دانید كه تخت یا اتاق جدیدی را برای ورود فرزند دومتان تهیه كنید، این تغییرات را دست كم چهار تا شش هفته قبل از به دنیا آمدنش صورت دهید. به این ترتیب، احتمالش خیلی كم خواهد بود كه فرزند اولتان در رابطه با این تغییر و تحولات احساس ناراحتی پیدا كند و حس حسادتش تحریك شود. به هر صورت، هر گونه تغییر و تحولی را كه لازم می دانید صورت دهید وبه هیچ وجه این تحولات نباید همزمان با به دنیا آمدن بچه جدید انجام شود.
    ۴) فرزند اولتان را تشویق كنید كه رابطه ملایم و خوبی با بچه جدید برقرار كند.
    به او مفهوم ملایمت در نوازش طفل شیرخواره را یاد بدهید و قبل از به دنیا آمدن بچه دوم، این اعمال ملایم را با او تمرین كنید. به این ترتیب، قبل از آن كه خواهر یا برادر بزرگ یك بچه شود، مفهوم برقراری یك ارتباط ملایم را می فهمد.
    ۵) بگذارید كه فـــــرزند اولتان یك بچه باقی بماند و دوران خوش و خاطره انگیـــز خردسالــــی اش حفظ شود.
    علیرغم این حقیقت كه فرزند اولتان تبدیل به خواهر یا برادر بزرگتر میشود، او را از فعالیتهای مختص دوران خردسالی اش محروم نكنید و نشاط وسرخوشی مختص آن زمان را از او نگیرید. تصور نكنید كه با به دنیا آمدن بچه جدید، فرزند اولتان مجبور است كه به جای خوابیدن در گهواره اش،روی یك تخت دیگر بخوابد،به خصوص اگر احساس میكنید كه از خوابیدن در گهواره اش،هنوز لذت میبرد و در آن راحت است. اگر هنوز از پوشك استفاده میكند، بگذارید اوضاع به همان روال پیش برود و اگر به او شیر میدهید آنرا قطع نكنید.چرا كه او هنوز خودش یك بچه است و نیازهای خاص خودش را دارد! انتظار این را داشته باشید كه او دوست داشته باشد مثل سابق در آغوش گرفته شود و از گرمای تن شما و زمزمه ها و راز و نیازهایی كه زیر گوشش نجوا میكردید، برخوردار شود.
    ۶) خودتان را آماده مواجهه با بداخلاقی ها، عصبانیت ها، تندخویی ها، بی حوصلگی ها و ترشرویی های او كنید.
    اگرفرزند اولتان نق نقوتر، بداخلاق تر و وابسته تر از همیشه به نظر رسید، غافلگیر و شوكه نشوید. او نیاز دارد كه ابراز وجود كند و اطمینان یابد كه جایش در خانواده هنوز ایمن است. با گذشت زمان و ملاحظات خاص شما، فرزند اولتان به جای حسادت نشان دادن از خودش، در رابطه با نقش جدیدش در خانواده، حس تسلط و كنترل پیدا می كند و خودش را با وضعیت جدید سازگار و منطبق می سازد.
    ۷) به او یادآوری كنید كه زمانی خودش هم یك طفل شیرخواره و كوچك بود.
    به او عكسهای دوران نوزادی اش و هدایایی را نشان دهید كه وقتی تازه متولد شده بود، دریافت میكرد و علاقه و توجهی را به یادش بیندازید كه در آن زمان كسب می كرد.
    ۸) چند اسباب بازی ویژه و مخصوص برایش بخرید.
    خریدن اسباب بازی های جدید برای فرزند اولتان هم مفید و سودمند واقع خواهد شد. چرا كه وقتی فرزند دومتان به دنیا می آید و دنیای توجه و هدایا معطوف او می شود، فرزند اولتان چیزهایی برای خودش خواهد داشت كه سرش با آنها گرم باشد وبه خواهر یا برادر كوچكش حسادت نكند.
    ۹) پیشاپیش فرزند اولتان را تشویق كنید كه بعد از به دنیا آمدن بچه دوم،كمكتان كند.
    این عمل به او حس توانایی، كاردانی، شایستگی، لیاقت و توانمندی می بخشد. وقتی بچه جدید به دنیا می آید، فرزند اولتان می تواند با آوردن پوشك برای مادرش یا تكان دادن یك اسباب بازی مقابل صورت بچه كمك سودمندی ارائه دهد.
    ۱۰) به او مزایای خواهر یا برادر بزرگتر بودن را نشان دهید.
    فرزند اولتان را درگیر فعالیت هایی كنید كه قادر به انجامشان است و می تواند او را از بچه تازه متولد شده مجزا كند، و به این ترتیب این پیام را به او برسانید كه چون دیگر یك طفل كوچك نیست، می تواند كارهای خاصی را انجام دهد. او را در آغوش بگیرید، درحالی كه برایش كتاب می خوانید عكس هایش را به او نشان دهید، یك جدول یا معمای ساده را باهم حل كنید و دیگر فعالیت هایی را با او انجام دهید كه لازمه و متناسب با سن و رشدش هستند، به این ترتیب، شور و شوق او از بزرگ شدنش و انجام كارهایی ادامه پیدا می كند كه وقتی نوزاد بود قادر به انجامشان نبود، ولی حالا از توانایی انجام آن برخوردار است. خواه بچه جدیدی به جمع خانواده اضافه شود و یا فرزند نوجوانتان به قصد تشكیل زندگی یا ادامه تحصیل، جمع خانواده را ترك كند، همواره تغییر و تحولات در خانواده ها نیازمند سازگاری های بنیادین و ریشه ای روانی، ذهنی، روحی و جسمانی هستند.
    پژوهشگران و محققان مسایل خانوادگی، پیدایش این تغییر و تحولات در زندگی روزمره اعضای خانواده را تنش زاترین حالت ممكن معرفی كرده اند. پس، اگر فرزندان نوپا و كوچك تان در خلال این چارچوب زمانی، تا حدی سیر قهقرایی را طی كنند، نبایستی نگران شوید و باید آن را امری طبیعی بدانید كه بسیار موقتی، گذرا و زود گذر است.

    توسط motakhasesan · 2622 روز 5 ساعت 51 دقیقه قبل

    سوال: 2 پذیرفته شده: 0 ( 0% ) | امتیاز: 1

  2. 0 votes

    با سلام
    دوست عزیز رفتار فرزند شما کاملا طبعی است او قبلا تنها فرزند بوده همه توجه ها به سمت او بوده است و طبیعتا اگر سن کمی داشته و خواهری به او اضافه شده خب نمی تواند این مساله را هضم کند که چرا خانواده به فرد جدید توجه می کنند و از ان همه رسیدگی قبلی خبری نیست ممکنه بفرمایید اصلا مشکلی وجود ندارد و شما کاملا سنجیده اقدام می کنید و اصلا در رقتار شما تغییری ایجاد نشده است ولی باید بدونید که امکان ندارد رفتار شما هیچ تغییری نداشته باشد چرا که به هر حال فرزند جدید توجهاتی را می طلبد که او می فهمد از شدت توجه به خودش کم شده است .بهتره دقت داشته باشید که باید توجه به او نشان دهید نه تنبیه باید به او اثبات کنید که بزرگ شده مسئولیت هایی برای او بسپارید برای او توضیح دهید که طبیعتا خواهر کوچکتر نیاز به توجه و مراقبت دارد و خب در این مورد ایشون باید حواسشون باشه حتی در غذا دادن و لباس پوشاندن نظر او را بخواهید با مراقبت خودتون کمی بچه رو به او ن هم بدید بهش بگید تو باید مراقبش باشید پدرش باید زیاد براش وقت بگذاره و در حضور او زیاد با دختر تون درگیر نباشید به هیچ وجه او را مواخذه و تنبیه نکنید امیدوارم به زودی اوضاع سامان گیرد

    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    02188472864
    موفق باشید

    توسط مشاور · 2305 روز 22 ساعت 20 دقیقه قبل

    اطلاعاتی در دسترس نیست

پاسخ شما

من و همسرم یک پسر داشتیم که قبل از اینکه دخترم بدنیا بیاید کوچکترین مشکلی با پسرم نداشتیم و حتی ذره ای ما را اذیت نکرده بود و همه چیزش مرتب بود از جمله اخلاقش-رفتارش-خوردنش -خوابیدنش -دستشویی رفتنش و… ولی از روزی که دخترم بدنیا آمده همه چیز عوض شده و تمام موارد بالا در پسرم بهم ریخته و بزرگترین مشکلی که ما با آن مواجه هستیم این است که پسرم خیلی خشن شده و در کلیۀ امور خشونت به خرج می دهد و پدرش ؛مادرش، خواهرش را می زند و دائم می گوید می زنم، میکشم، و اصلا اعصابش دائما خورد هست و داد میکشد جیغ می زند و کلا خیلی خشن شده است. و در ضمن من و مادرش تمام راه های ممکن را جهت اصلاح رفتارش امتحان کرده ایم مانند تشویق ، تنبیه ، قهر و محرومیت از دلبستگی هایش ولی هیچکدام کوچکترین تأثیری در رفتار او نداشته است. از شما خواهشمندم راه حلی برای اصلاح رفتار او برایم پیشنهاد دهید. | مشاوره جنسی رایگان

یک خطای مهم در این وب سایت رخ داده است.

دربارهٔ عیب‌یابی در وردپرس بیشتر بدانید.