خانه » کودکان و تربیت فرزندان » رفتارهای کودکان
1
امتیاز
رفتارهای کودکان
دختری 3 ساله دارم که خیلی اکتیو و با هوش است.ولی ارتباط خوبی با بعضی از بچه ها ندارد. متاسفانه هنوز نمیدانم با چه کسایی راحتتر کنار میاید.تقسیم اسباب بازی با بچه ها را دوست ندارد و همچنین اسباب بازی انها ار مال خودش میداند و با جیغ کشیدن از دست انها میگیرد .همیشه با بچه ها مشکل دارد و من نیز از رفتار او به رفتن به جایی که بچه هست هراس دارم.
توسط alina درکودکان و تربیت فرزندان · پاسخ 3432 روز 21 ساعت 54 دقیقه قبل
سوال: 2 پذیرفته شده: 0 ( 0% ) | امتیاز: 2
پاسخ (7)
تبلیغات
باز هم سلام. خوبید؟ از اینکه دوباره با شما صحبت می کنم خوشحالم. خوب این قضیه و برخورد دختر خانم شما شاید خیلیش به خود شما و پدرش برمیگرده. اگه در ابتدا سعی کنید آرامش و اعصاب خودتون رو به دست بیارید تا محیط خونه و روحیه ی خودتون سرجاش بیاد. خیلی میتونه به خلق و خوی دختر کوچولوتون کمک بکنه. زبونش راه افتاده؟ میتونه کامل صحبت کنه. و جمله بسازه. یه کمیش معمولیه. به خاطر سنشه. خیلی از بچه ها به خاطر اینکه تو این سن هنوز نمیتونم کامل صحبت کنن و یا منظورشون رو خوب بفهمونن این مدلی برخورد می کنن. لازمه ی این کار اینه که اول از همه حواستون باشه و جلو بچه به هیچ عنوان جرو بحثی اتفاق نیفته و بچه شاهد تنش و دعوا نباشه. دوم حواستون باشه که برخوردتون با بچه با تنش نباشه. میتونم بگم تقریبا خیلی از بچه ها در این سن یک سری لج بازی ها و خودمحوری ها رو دارن. که ما باید خیلی خوب هداییتش کنیم با یک سری رفتارهای مکمل و اصلاحی انجام بدیم تا رفتارها شکل درستی بگیره. اولین قدمشم همون طور که گفتم اینه که شما خودتون تنش نداشته باشید و بتونید آروم باشید تا بتونید دخترتون رو هم آرام کنید.
در مورد رفتارهایی که برای بچه مثال آوردید باید بگم اول از همه پر تحرکیش رو هدایت کنید. حتما و حتما اسبابی رو برای بازی کردن با تحرک براش فراهم کنید. مثلا حتما به پارک ببریدش. شاید لازم باشه یه مدتی مهدکودکی اسمش رو بنویسید و باهاشون صحبت کنید که هفته ای دو سه بار دخترتون رو برای بازی کردن فقط برای بازی و با جمع بودن مثلا یکی دو ساعت ببریدش اونجا. تا هم با بچه های دیگه باشه و هم بازی کردن با جمع رو یاد بگیره. بزارید بچه بچگیشو بکنو. بازی کنه. تحرک داشته باشه. شیطونی کنه. فقط به بازیگوشیش جهت گیری درستی بدید.
در مورد اینکه میگید با بچه ها کلنجار داره و باهاشون کنار نمیاد. و اسباب بازی رو از دستشون میکشه. باید بگم ادامه و تکرار این رفتارها خیلی خیلی به واکنش و عکس العمل اطرافیان بستگی داره. در اکثر موارد رفتار کودک به گونه ای است که مثلا عملی را انجام می دهد و به واکنش ما دقت می کند اگر تقویت کننده ی مطلوب خود را ببیند دوباره آن عمل را تکرار می کند. شما باید از تقویت کننده های مثبت و منفی برای ترک رفتار کودک استفاده کنید. به مثال زیر توجه کنید.
سارا دختر بچه ای 5 ساله است که مدتی است رفتارهای تنش آمیز، پرخاشگرانه و اغتشاشگرانه از خود نشان می دهد. سارا هر بار که چیزی بخواهد با صدای بلند اعلام می کند. وقتی پاسخی نمی بیند. صدایش را بلند تر و در دفعات بعدی با جیغ و داد خواسته اش را بیان می کند. الان در حال حاضر این رفتار جز عادات سارا شده است. و تا وسیله ای را از دست کسی نکشد به مطلوبش نمی رسد. سارا از هر چندگاهی با واکنش های عصبی دوستانش را می زند تا وسیله ای را از آنها بگیرد. هر بار که سارا جیغ و داد می کند بعضا با بی محلی مادر و یا وقتی در مهدکودک است با بی محلی معلم مواجه می شود و وقتی کودکی را می زند اطرافیان بلافاصله به سمت او می آیند او را از کودکی که در حال کتک خوردن است جدا می کنند و سارا را از آنجا دور می کنند. و به او می گویند که زدن دیگران کار خوبی نیست و… سارا برای مدتی رفتارش بهتر می شود. اما همچنان چندباری با زدن دیگران ادامه می دهد. روانشناس بعد از پرس و جوهای بسیاری از مادر و معلم سارا متوجه شد که رفتار پرخاشگرانه سارا با توجه مادر و یا معلم تقویت می شود. حال چگونه؟ یعنی هر بار که به خاطر زدن دیگران اطرافیان به سارا جلب می شود و به طرف او می آیند این رفتار تقویت و تکرار می شود. روانشناس تصمیم گرفت که معلم و یا مادر باید برای افزایش رفتار اجتماعی مناسبتر سارا از تقویت افتاراقی استفاده کنند. بدین نحو که هر بار که سارا با کودکی به طور مناسب ارتباط برقرار کند، بلافاصله معلم و یا مادر به سمت او برود و به او توجه کند. از آنجا گه ممکن است دیگر دانش آموزان ناراحت شوند، معلم قادر نیست رفتار پرخاشگرانه را نادیده بگیرد و باید به روشی نشان دهد که به علت رفتار پرخاشگرانه، توجه را به حداقل می رساند. معلم و یا مادر در کمال آرامش و با روشی مهار شده، جلو رفتار پرخاشگرانه را می گیرد و سارا را از دانش آموز و یا دیگر کودکان جدا می کند، اما ارتباط بیشتری با او برقرار نمی سازد. در این صورت، توجهی که معلم و یا مادر به خاطر رفتار پرخاشگرانه سارا به او می کند بسیار کمتر از توجهی است که در مورد ارتباطهای اجتماعی مناسب به او می شود. از آنجا که در مورد رفتار دوستانه ی سارا تقویت بسیار بیشتری نسبت به رفتار پرخاشگرانه اش وجود داشت، رفتار دوستانه او در مقایسه با رفتار پرخاشگرانه اش تقویت شد.
در کل باید بگم تقویت افتراقی عبارت است از کاربرد تقویت و خاموشی به منظور افزایش وقوع رفتار هدف مطلوب و کاهش وقوع رفتارهایی که دررفتارر هدف تداخل ایجاد می کنند. در مورد کودک سه ساله هم روش به همین منوال است. با این توجه که هیچ گاه نباید وسیله ای را از دست او بکشید. شما می خواهید کاری کنید تا او این عادت وسیله ای را از دست دیگران کشیدن را ترک کند. پس در ابتدا حواستان باشد به او تقویت کننده ای نرسانید. یعنی او شاهد کشیدن وسیله ای از دست دیگران و یا به زور گرفتن وسیله ای نباشد. اگر وسیله ی خطرناکی و یا وسیله ای که برای او نیست را برداشته در کمال آرامش و با خونسردی هر چه بیشتر به سمت او بروید. آرام دستان او را بگیرید و ببوسید. سپس چاقو را به آرامی از دستانش بردارید و باز او را ببوسید. نه داد بزنید نه جیغ بکشید و نه با صدای بلند اعلام ناراحتی کنید. بلکه به نرمی برخورد کنید. اگر جیغ و داد کرد. توجه نکنید. اگر این روش چندین بار تکرار شود+ اینکه دخترتون رفتارهای مطلوب دیگری هم از شما ببیند مثلا تشویق انی زمانی که خوب با بچه ها بازی می کند. به مرور زمان رفتار تهاجمی او برطرف می شود.
موفق باشید.
توسط خانم زهرا عباسی · 3420 روز 30 دقیقه قبل
اطلاعاتی در دسترس نیست
از راهنماییتون ممنون.دخترم به راختی صحبت میکند و مشکلس در گوسش ندارد.همانطور که اشاره کردید بعضا شاهد بگو مگوی من و پدرش هست.رفتار من با دخترم خیلی خیلی بهتر از پدرش هست.اگر کار اشتباهی بکنه اکثر اوقات پدرش دعواش میکنه ولی من به نسبت خیلی کم دعواش بکنم معمولا اشتباهاتش را بهش میفهمانم ولی بعضی اوقات که خیلی خستم یا از جایی نازاحتم کنترلم را از دست میدهم..
1 ماهی او را مهد کودک بردم و بدون اینکه پشت سرم گریه کنه انجا ماند کلا بچه خون گرمیه. رفتارش را به مربیش گفتم وای اون گفت توی کلاس خیلی خوبه یه روز تصمیم گرفتم بمانم و رفتارش را از دور کنترل کنم.اون برعکس خونه خیلی اروم بود و اصلا با معلم و بچه ها سرود نمیخوند و نمیدویید و هیجان نداشت فقط و فقط به معلم و بچه ها دقت میکرد .به مربیش هم گفتم ولی گفت راه میافته نگران نباش. تا اینکه خیلی بد سرما خورد و نبردمش.و اینم بگم که ناخوناشو خیلی میخوره البته پدرش هم همینطوره.
توسط alina · 3417 روز 20 ساعت 22 دقیقه قبل
سوال: 2 پذیرفته شده: 0 ( 0% ) | امتیاز: 2
بی صبرانه منتظر جوابتان هستم
توسط alina · 3412 روز 1 ساعت 52 دقیقه قبل
سوال: 2 پذیرفته شده: 0 ( 0% ) | امتیاز: 2
ALINA
با مشاوره کودک مشورت کنید … به احتمال زیاد بیش فعالی داره و باید در این سن حتما” با مشورت کردن در درست تربیت کردن فرزندتون تلاش کنید .. در غیر اینصورت در آینده با بروز رفتارهای خشن و ناسازگارانه میتونه زمینه اذیت و ناراحتی خودش و شمارو فراهم کنه
ولی با درمانش میتونید تفاوت زیادی در رفتارش ببینید .. طوری که خودتون از این تغییر رفتار تعجب کنید
توسط مدیریت سایت - محمدی · 3183 روز 4 ساعت 36 دقیقه قبل
اطلاعاتی در دسترس نیست
سلام. تنها جایی که میتونم سوالم رو مطرح کنم اینجاست. ببخشید اگر جای مناسبی نیست!
پسر هفت ساله ای دارم که از کوچیکی وقتی کسی به بچه اش شیر میداد زل میزد و نگاه میکرد.
مرتب سرش رو روی دل خواهرم میذاشت و صدای دلش رو گوش میکرد.
یکی از همسایه های ما، لباسهای بسیار کوتاه و تاپهای باز میپوشه و پسرم خیلی نگاهش میکنه. حتی وقتی از جلوی خونشون رد میشیم، ار نن میپرسه که فلانی خونه است؟ برم پیشش؟
توی مهمانیهاب شلوغ، این ور و اون ور میدوه و دستش رو به باسن خانمها میزنه!
دو سه روز پیش هم به عمه اش که بچه ی شیری داره، اصرار میکرد که به بردیا شیر بده.
میشه منو راهنمایی کنین؟
توسط Mahnaz_t · 2480 روز 2 ساعت 42 دقیقه قبل
سوال: 0 پذیرفته شده: 0 ( 0% ) | امتیاز: 0
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید دفتر سعادت آباد: ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
توسط مدیریت سایت · 2476 روز 22 ساعت 56 دقیقه قبل
بچه ها مشكل نيستند، آنها فقط گاهي مشكلاتي دارند.
بچه ها نياز به اصلاح شدن ندارند، بلكه رفتار آنها ممكن است نياز به اصلاح شدن داشته باشد.
بچه ها بد نيستند، بلكه ممكن است بعضي از رفتارهاي آنها بد باشد.
بچه ها تنبل نيستند بلكه ممكن است انگيزه، توانايي يا انرژي انجام كاري را نداشته باشند.
بچه ها لجباز نيستند، تنها به دنبال استقلال هستند و ميخواهند با انجام كارها به روش خودشان اعتماد بنفس خود را بالا ببرند.
بچه ها سد راه پيشرفت ما نيستند بلكه دليل پيشرفت ما هستند.
اگر ذهنيت خود را عوض كنيم و برداشت خود را تغيير بدهيم، بسياري از مسائل خود بخود حل ميشوند.
توسط مدیریت سایت · 2280 روز 5 ساعت 42 دقیقه قبل
اطلاعاتی در دسترس نیست